Profesorowie honorowi WSIiZ

Jest także pomysłodawcą i założycielem – wraz z rektorem WSIiZ, prof. Tadeuszem Pomiankiem – prestiżowego wydawnictwa Copernicus Center Press, a także dyrektorem Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych w Krakowie oraz członkiem m.in. Obserwatorium Watykańskiego czy Papieskiej Akademii Nauk. Wielokrotnie wygłaszał wykłady na zaproszenie Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie. Papież Jan Paweł II bardzo cenił sobie dorobek i wiedzę ks. prof. Hellera, z którym konsultował m.in. encyklikę „Fides et ratio”. Ks. prof. Heller współpracuje także z wieloma uczelniami na całym świecie oraz w Polsce. Ks. Prof. Michał Heller współpracuje z Wyższą Szkołą Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie od ponad 10 lat (zdjęcie: Adam Walanus).

Przez wiele lat był Profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalizuje się w epistemologii, logice, metodologii nauk, teorii prawa i filozofii prawa. Jest autorem 33 książek i ponad 1000 artykułów. Jest członkiem kilkudziesięciu prestiżowych organizacji naukowych działających w Europie i świecie m.in. Polskiej Akademii Nauk (przewodniczący Komitetu Etyki w Nauce PAN), Polskiej Akademii Umiejętności, Institute International de Philosophie, American Mathematical Society oraz Academia Europea. Był promotorem 25 prac doktorskich oraz recenzentem 69 praz doktorskich i habilitacyjnych, w tym 3 zagranicznych. Pełnił również funkcję recenzenta 15 przewodów profesorskich. Jako visiting profesor prowadził wykłady na wielu uznanych uniwersytetach zagranicznych. W 2011 r. odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2013 roku laureat prestiżowej Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w obszarze nauk humanistycznych i społecznych – uznawanej za polskiego Nobla.

Jest członkiem Polskiej Akademii Nauk oraz Polskiej Akademii Umiejętności. Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem KEN, Odznaką Zasłużony Działacz Kultury. Uhonorowany tytułami doktora honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (2004) i Uniwersytetu Warszawskiego (2011). W dorobku ma autorski wpływ na legislację, m.in.: przyjęte propozycje wprowadzenia konsensualizmu do polskiego procesu karnego, instytucji świadka anonimowego, świadka koronnego. Aktywnie działa również na gruncie międzynarodowym, był m.in. ekspertem naukowym w Radzie Europy oraz ekspertem rządu łotewskiego ds. kodyfikacji karnej. W latach 1996-1997 pełnił funkcję Doradcy Ministra w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych.

Uczestnik Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, poseł na Sejm przez dwie kadencje. W czasach PRL działacz opozycji demokratycznej, brał udział w strajku w Stoczni Gdańskiej (sierpień 80.). W latach 90. minister bez teki i doradca w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. Odznaczony w 2006 roku Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego. W 2010 roku Prezydent RP przyznał mu Order Orła Białego, a latach 2011-2015 był członkiem kapituły tego orderu. Od wielu lat wykładowca Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie.

Wygłosił dziesiątki referatów w niemal wszystkich krajach europejskich, także w Stanach Zjednoczonych, Korei, Japonii oraz Kolumbii. W latach 1968–1972 pracował w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, pełnił następnie funkcję sekretarza naukowego Ośrodka Badań Prasoznawczych. W pierwszej połowie lat 90 był profesorem w Instytucie Studiów Europejskich w Wiedniu. Przez wiele lat związany z Uniwersytetem Jagiellońskim. W 1989 roku uczestniczył jako ekspert w pracach tzw. stolika medialnego Okrągłego Stołu. W latach 2002-2003 sekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej. W latach 2003-2004 członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Od 2011 do 2018 roku kierownik Katedry Mediów, Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej WSIiZ. Przez wiele lat aktywnie uczestniczył w działaniach zakończonych sukcesem na rzecz uznania w Polsce nauk o mediach i komunikacji społeczne za dyscyplinę akademicką w dziedzinie nauk społecznych.

Jeden z założycieli Towarzystwa Ekonomistów Polskich (w przeszłości przewodniczący, następnie członek), współzałożyciel fundacji Centrum im. Adama Smitha. Członek Rady Polityki Pieniężnej od 2010 roku. Został odznaczony Odznaką Honorową „Bene Merito” (2012). W 1992 otrzymał Nagrodę Kisiela, a w 2001 tytuł doctora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego. Kierownik Katedry Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych. Przez wiele lat był związany z Wyższą Szkołą Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie. Profesor Jan Winiecki zmarł 7 czerwca 2016 roku.