KS. PROF. ALFRED WIERZBICKI

KS. PROF. ALFRED WIERZBICKI – teolog, etyk.

Studia teologiczne na Wydziale Teologii KUL realizował w latach 1976-1982. Święcenia kapłańskie uzyskał 1982. Wykształcenie filozoficzne zdobył na Wydziale Filozofii KUL w latach 1983-1986. W latach 1986-1991 kontynuował studia filozoficzne na kursie doktoranckim w International Academy of Philosophy w Lichtensteinie. Doktorat uzyskał w 1991 r. w oparciu o rozprawę Personalistyczne podstawy zasady non-violence. W 2005 r. opublikował rozprawę habilitacyjną Filozofia a totalitaryzm. Augusta Del Nocego interpretacja kryzysu moderny. Habilitacja w 2006 r na Wydziale Filozofii KUL.

Od 1992 zatrudniony w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Obecnie pełni funkcję kierownika Katedry Etyki. Wykładowca wielu prestiżowych uczelniach m.in.: Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie, Uniwersytetu w Parmie i Uniwersytetu w Sassari, Katolickiego Uniwersytetu Chile w Santiago, St. Thomas University w St. Paul (USA), Centro de Investigacion Social Avanzada w Queretaro (Meksyk)..

W roku akademicki 1996/1997 uzyskał stypendium Katolickiego Uniwersytetu Sacro Cuore w Mediolanie i Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie. W 1997 r. zainicjował współpracę naukową z Centro Internazionale di Studi Rosminiani w Stresie, Włochy. Owocem tej współpracy jest pierwsza publikacja w języku polskim przekładu dzieła Antonia Rosminiego Zasady Etyki (1999).

Od 1998 zastępca dyrektora Instytutu Jana Pawła II KUL, w latach 2006-2014 dyrektor tegoż Instytutu i redaktor naczelny kwartalnika „Ethos”. W 2015 staż naukowo-badawczy w Notre Dame University (USA).

W latach 1992-1997 był pracownikiem Telewizji Polskiej S.A. w ośrodku w Lublinie. Realizował i prowadził programy cykliczne. Jest autorem kilku filmów dokumentalnych o tematyce religijnej i kulturalnej. Od 2008 r. publikuje felietony w „Gazecie Wyborczej Lublin”.

Członek Instytutu Ignacego Jana Paderewskiego (od 1996), członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (1998), członek Polskiego Towarzystwa Nauczycieli (od 1993), brał czynny udział w pracach zespołu d.s. kodeksu etyki nauczycielskiej. Członek Towarzystwa Naukowego KUL (od 2006). Członek Komitetu Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem (od 2005). Członek Rady Naukowej „Laboratorium Więzi” (od 2016). Członek Rady Programowej „Fundacji Służby Rzeczypospolitej” (od 2016).

Poeta. Autor jedenastu książek poetyckich: Jak ciemność w ciemności (1991), Inaczej każdej wiosny (1993), Kogut z Akwilei(1999), Znaki szczególne (2000), Miejsca i twarze (2003), Głosy i glosy (2008), Fotografia rodzinna (2010), Autoportret z miastem (2013), Boso (2015), 76 wierszy (2017), Ulica Bernardyńska (2018). Za tomik Kogut z Akwilei (1999) otrzymał nagrodę im. Anny Kamieńskiej oraz za tomik Znaki szczególne (2000) nagrodę im. Józefa Czechowicza.

Opublikował ponad 200 prac naukowych, jest autorem 8 książek oraz redaktorem 5 książek i współredaktorem 2 książek.