Zadaniem rzeczniczki ds. osób niepełnosprawnych będzie m.in. prowadzenie działań związanych z aktywizacją, integracją społeczną i poprawą jakości życia osób niepełnosprawnych, wsparcie osób ze szczególnymi potrzebami w dostępie do usług świadczonych przez urząd, współpraca z organizacjami samorządowymi, rządowymi i pozarządowymi oraz koordynacja działań zapewniających dostępność do obiektów, usług, informacji dla osób z niepełnosprawnościami, które realizuje urząd miasta Rzeszowa.
Natalia Hul od 2010 roku współpracuje ze stowarzyszeniami wspierającymi osoby z niepełnosprawnościami, m.in. z Podkarpackim Stowarzyszeniem Głuchych. Jest tłumaczem języka migowego, przez wiele lat opiekowała się niesłyszącymi studentami rzeszowskich uczelni. Nominację na stanowisko wręczyła Pani Natalii Hul Wiceprezydent Krystyna Stachowska.
Od wielu lat współpracuje Pani ze stowarzyszeniami, które wspierają osoby z niepełnosprawnościami, jak wyglądały Pani pierwsze kroki w tej dziedzinie, co Panią zainspirowało?
Natalia Hul: Myślę, że główną inspiracją było to, że od najmłodszych lat przebywałam w środowisku osób z niepełnosprawnościami, a ich problemy, obawy, sukcesy i wyzwania stały się mi bliskie. Dlatego też zdecydowałam się wspierać osoby z niepełnosprawnościami w ich codziennym życiu.
Jak wyglądała Pani ścieżka kariery? Jaką rolę odegrały studia we WSIiZ?
W Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania studiowałam administrację, kierunek mocno powiązany z pracą w urzędzie. Dzięki tym studiom towarzyszyłam niesłyszącej studentce w zdobywaniu wiedzy. W międzyczasie byłam związana ze środowiskiem osób niesłyszących, co przyczyniło się do współpracy z Podkarpackim Stowarzyszeniem Głuchych. W dalszych latach miałam możliwość wspierania osób z niepełnosprawnością zarówno w obszarze aktywizacji społecznej i zawodowej, jak i rehabilitacji.
Jak wygląda praca tłumacza języka migowego?
Praca tłumacza języka migowego polega na udzieleniu wsparcia osobom niesłyszącym wielowymiarowo, w różnych obszarach życia. Niejednokrotnie potrzebują one przetłumaczenia różnych spraw, również tych urzędowych. Obecność tłumacza języka migowego jest dla osób niesłyszących bardzo ważna, gdyż struktury gramatyczne języka polskiego uniemożliwiają pełne zrozumienie tekstu czytanego.
Proszę podzielić się sytuacjami, które były dla Pani najprzyjemniejsze w Pani dotychczasowej współpracy z osobami z niepełnosprawnościami.
Za każdym razem kiedy widzę, że mogłam komuś pomóc, odczuwam satysfakcję, że udało mi się ułatwić komuś życie. Z pewnością jedna z takich sytuacji, to widok zadowolenia i szczęścia na twarzy niesłyszącej studentki po obronie jej pracy licencjackiej. Świadomość, że mogłam tej młodej osobie pomóc zdobyć wiedzę i towarzyszyć jej w codziennych zmaganiach, zakończonych sukcesem, sprawiła mi mnóstwo radości.
Jakie są Pani główne cele jako rzeczniczka ds. osób niepełnosprawnych?
Jako Rzecznik do spraw Osób Niepełnosprawnych chcę zrealizować wiele celów, między innymi będę chciała wspierać osoby ze szczególnymi potrzebami w dostępie do usług świadczonych przez urząd, prowadzić działania związane z aktywizacją, integracją społeczną i poprawą jakości życia osób niepełnosprawnych, przygotować i koordynować wdrożenie planu działania na rzecz poprawy zapewniania dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami przez urząd.
Co doradziłaby Pani osobom, które chcą wspierać osoby z niepełnosprawnościami? Od czego powinny zacząć, gdzie mogą się udać?
Zaczęłabym od nawiązania kontaktu ze stowarzyszeniami i fundacjami, które współpracują z wieloma instytucjami i działają na rzecz osób z niepełnosprawnościami. Na pewno pomoże to w poznaniu realnych potrzeb i sytuacji osób z dysfunkcjami.
Co doradziłaby Pani młodym osobom, które z uwagi na swoją niepełnosprawność mają pewne bariery lub obawy dot. np. rozpoczęcia studiów, podjęcia pracy?
Przede wszystkim zachęciłabym je do tego, by pomimo takich odczuć realizowały swoje cele i marzenia. Nowe wyzwania nie należą do najłatwiejszych, ponieważ nieznane zazwyczaj budzi pewne obawy, natomiast warto to robić. Świat, w tym instytucje publiczne, jest coraz bardziej dostępny dla wszystkich w równym stopniu, dlatego niepełnosprawność nie powinna stanowić czynnika, który miałby kogokolwiek zniechęcić. Przepisy dotyczące dostępności wskazują instytucjom publicznym właściwy kierunek, by cały czas zwiększać dostępność osobom z dysfunkcjami, by mogły funkcjonować w życiu codziennym bez barier.
