„Kobieta na plakacie filmowym” – wystawa prac dr Patrycji Longawy w Muzeum Historycznym w Sanoku

Dr Patrycja Longawa urodziła się 9 lutego 1988 roku w Sanoku. W 2010 roku ukończyła studia licencjackie na kierunku Edukacja artystyczna w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Jana Grodka w Sanoku (dyplomu prof. zw. Stanisława Białogłowicza). W 2012 roku uzyskała tytuł magistra sztuki na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego (kierunek Edukacja artystyczna, specjalizacja malarstwo w Pracowni Malarstwa u prof. Jadwigi Szmyd-Sikory). W 2013 roku ukończyła z wyróżnieniem drugi fakultet z grafiki w Pracowni Druku Cyfrowego pod kierunkiem dr hab. Joanny Janowskiej-Augustyn. Stworzyła też dyplom projektowy w Pracowni Projektowej II pod kierunkiem dr. hab. Wiesława Grzegorczyka. Dyplom z grafiki warsztatowej (nominowany był do Nagrody im. Jerzego Panka za najlepszy dyplom artystyczny Wydziału Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego w 2013 roku). Doktor w dyscyplinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki (Uniwersytet Rzeszowski, rok 2020).  

Na przełomie lat 2020/2021 zaczęłam zastanawiać się nad autorską serią plakatów filmowych. Ta forma tkwiła mi już od dawna w głowie i stwierdziłam, że chce podjąć takie wyzwanie. Plakaty filmowe są jednymi z moich ulubionych rodzajów plakatów. Najlepsze z tego gatunku są dziełami, które zapisały się w historii plakatu już na zawsze. Można śmiało tu przytoczyć takie perełki jak „Ptaki” autorstwa Bronisława Zeleka, „Obcy – 8 pasażer Nostromo” Waldemara Świeżego, „Nocny kowboj” Jakuba Erlora, „Bulwar zachodzącego słońca” oraz „Kabaret” Waldemara Świeżego jak również wiele innych wybitnych dzieł i ich twórców. Tworzenie plakatu jest wymagającą sztuką, można to porównać do grania na nutę, która już została napisana. Jako autor plakatu powinnam dopasować rytmy do akordów skomponowanych przez kogoś innego. Ta umiejętność jest szczególnie istotna w projektowaniu plakatu filmowego. Reżyser, aktorzy, operator kamery oraz twórca muzyki tworzą razem symfonie wybrzmiewającą w bardzo określony sposób. Owszem dobre filmy potrafią być nieoczywiste i dla każdego wybrzmiewać nieco inaczej, ale jednak ja jako odbiorca poddaję się pewnemu klimatowi. Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że zgranie się z filmem ma funkcję odtwarzalną, imitacyjną, wtórną czy wręcz z góry narzuconą i niezmienną. Uważam jednak, że dobry plakat potrafi sam zagrać w takiej symfonii własną nutę, która dopełni całość swoją innością – mówi autorka prac. 

Dr Patrycja Longawa  swoje prace prezentowała na 382 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą w 40 krajach (Australia, Azerbejdżan, Belgia, Białoruś, Boliwia, Brazylia, Bułgaria, Chiny, Cypr, Ekwador, Estonia, Francja, Grecja, Hiszpania, Hongkong, Indonezja, Iran, Indie, Japonia, Korea, Lichtenstein, Litwa, Macedonia, Makau, Mołdawia, Meksyk, Niemcy, Peru, Rosja, Rumunia, Słowacja, Tajwan, Turcja, Ukraina, USA, Wenezuela, Węgry, Włochy, Zjednoczone Emiraty Arabskie).

Ekspozycja prac jest czynna od 27 października do 20 listopada 2022 r. Uroczysty wernisaż odbył się 27 października o godzinie 18:00 na Poddaszu Zamku Królewskiego w Sanoku. 

Zdaniem autorki, płeć piękna doskonale sprawdza się jako motyw w plakacie. Bardzo lubię portretować na plakacie płeć piękną. Dzięki swojemu pięknu i delikatności może być silna, wyrazista i niezależna. Wybierając filmy, które chciałam zobrazować, nie kierowałam się tym, aby to kobieta zawsze grała główną rolę, choć i takie filmy też zobrazowałam. Nawet jeśli kobieta nie była główną bohaterką tak jak w przypadku filmu „Pachnidło – opowieść o mordercy” to i tak zamieściłam dziewczynę na plakacie. Było to spowodowane cechami wyglądu aktorki wcielającej się w tą drugoplanową rolę. Filmy wybrane do serii „Kobieta w plakacie filmowym” mocno utkwiły mi w głowie i uznałam je za ciekawe warte zobrazowania – dodaje.