Z okazji 80. urodzin prof. Jana Woleńskiego najnowszy numer specjalny czasopisma „Studia Humana” został w całości poświęcony osiągnięciom naukowym tego wybitnego filozofa i prawnika. Artykuły dotyczą przede wszystkim poglądów Woleńskiego na koncepcje prawdy i przedstawiają jego wkład w wybrane dziedziny filozofii i logiki. Profesor Jan Woleński od lat kieruje we WSIiZ Katedrą Nauk Społecznych.
„Studia Humana” to interdyscyplinarne czasopismo elektroniczne, którego autorzy stawiają sobie za cel badania nad zrozumieniem państw i społeczeństwa z użyciem koncepcji wywodzących się z takich dyscyplin jak: filozofia, nauki polityczne, ekonomia czy socjologia. SH aspiruje do bycia miejscem spotkań naukowców z państw post-socjoalistycznych z badaczami z innych państw świata, wydawcą czasopisma jest Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie.
Festschrift poświęcony Profesorowi Janowi Woleńskiemu został wydany w czasopiśmie „Studia Humana” oraz (jako przedruk) w formie papierowej w College Publications, London.
Jakie artykuły znajdują się w publikacji?
W „Proof vs Truth in Mathematics” Romana Murawskiego analizowane są relacje między dowodami a prawdą.
W „The Mystery of the Fifth Logical Notion (Alice in the Wonderful Land of Logical Notions)” Jean-Yves Beziau omawia teorię przedstawioną w pośmiertnym artykule Alfreda Tarskiego zatytułowanym „What are logical notions?”.
W „Idea of Artificial Intelligence” Kazimierz Trzęsicki odnajduje ślad w rozwoju sztuki Lullusa, Ars Combinatoria, czyli autor przedstawia genealogiczną analizę abstrakcyjnych maszyn.
Artykuł „Conjunctive and Disjunctive Limits: Abstract Logics and Modal Operators” autorstwa Alexandre Costa-Leite i Edelcio G. de Souza wprowadza dwie koncepcje: koniunkcyjne i rozłączne granice w celu sformalizowania poziomów operatorów modalnych.
W „A Judgmental Reconstruction of Some of Professor Wolenski’s Logical and Philosophical Writings” Fabien Schang koncentruje się na naturze wartości prawdy i ich wielorakich zastosowaniach w filozofii do genealogicznego wyjaśniania różnych sposobów używania pojęć prawdy.
W „Reism, Concretism and Schopenhauer Diagrams” Jens Lemański i Michał Dobrzański wykazali, że zdaniem Kazimierza Ajdukiewicza i Jana Woleńskiego istnieją dwa wymiary, za pomocą których można konkretyzować abstrakcyjny wyraz reizmu: wymiar ontologiczny i wymiar semantyczny.
W „Deontic Relationship in the Context of Jan Woleński’s Metaethical Naturalism” Tomasz Jarmużek, Mateusz Klonowski i Rafał Palczewski wskazują, jak pozajęzykowa koncepcja normy Jana Woleńskiego pozwala na wyjaśnienie deontycznej relacji między zdaniami, a danym systemem normatywnym.
W „A Note on Intended and Standard Models” Jerzy Pogonowski omawia niektóre problemy dotyczące zamierzonych, standardowych i niestandardowych modeli teorii matematycznych z poglądami Woleńskiego na te zagadnienia.
W „About Some New Methods of Analytical Philosophy. Formalization, De-formalization and Topological Hermeneutics” Janusz Kaczmarek kontynuuje charakterystykę metod filozoficznych właściwych dla filozofii analitycznej, które były i są ważne dla Jana Woleńskiego.
W „Anti-foundationalist Philosophy of Mathematics and Mathematical Proofs” Stanisław Krajewski przedstawia główne cechy prawdziwych dowodów, takie jak przekonujące, zrozumiałe i wyjaśniające.
W „Necessity and Determinism in Robert Grosseteste’s De libero arbitrio” Marcin Trepczyński podąża za genealogicznym podejściem Woleńskiego i pokazuje, że teoria Roberta Grosseteste jest wciąż aktualna i użyteczna we współczesnych debatach, ponieważ może dostarczać mocnych argumentów i wzbogacać dyskusje, dzięki dwóm perspektywiczne, które generuje pewne stanowiska dotyczące spektrum determinizmu i indeterminizmu.
W „Logical Consequence Operators and Etatism” Wojciecha Krysztofiaka przedstawiono teorię operatorów logicznych konsekwencji indeksowanych funkcjami tabu do opisu logicznych wniosków w środowisku zabronionych zdań.
W „The Normative Permission and Legal Utterances” Marek Zirk-Sadowski udowadnia, że odrzucenie istnienia norm permisywnych i ograniczenie norm do samych zakazów i nakazów jest możliwe tylko przy zredukowaniu idei funkcji.
