Mgr Paulina Kret

Wykładowca w Katedrze Fizjoterapii w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie. Magister fizjoterapii Uniwersytetu Rzeszowskiego na Wydziale Medycznym. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół fizjoterapii w ortopedii i wad postawy dzieci. Szczególnie jest jej bliska terapia skolioz. Od 2011 roku fizjoterapeuta w Gabinecie Rehabilitacji Medycznej Rudek.

Jednym z częstszych problemów natury estetycznej, z jakim borykają się kobiety, jest włókniejące zwyrodnienie tkanki łącznej zwane cellulitem. Lipodystrofia – czyli zaburzenia topografii skóry – dotyczą w głównej mierze kobiet (85– 90%), a w niewielkim stopniu mężczyzn (około 2%).  Nad tym, jak walczyć z cellulitem, specjaliści zastanawiają się od lat.

Skąd bierze się cellulit?

Szkodliwe dodatki do żywności, które nieświadomie konsumujemy, oraz nierównomierna podaż składników odżywczych sprawia, że kondycja tkanki łącznej w organizmie ulega ciągłym drastycznym zmianom. Niestety, czynniki te nie pozostają również bez wpływu na ogólną kondycję naszego ciała, powodują bowiem zaburzenia równowagi metabolicznej i nierównomierny rozkład tłuszczy w  organizmie.

Co jest tego efektem? Pofałdowana, mało elastyczna tkanka, pełna nierówności definiowana jako cellulit wodny (twardy) oraz miękki ( tłuszczowy).

Różnica w diagnozie rodzaju cellulitu jest istotna. Cellulit twardy ściśle przylega do tkanki mięśniowej i nie zmienia swojego kształtu podczas zmiany pozycji ciała. Cellulit miękki natomiast jest, jak sama nazwa wskazuje, miękki oraz nie przylega do tkanki mięśniowej – co daje wrażenie, jakby znajdował się między skórą a mięśniami.

Dlaczego to kobiety borykają się z rozwojem cellulitu? Obecnie nie można wyróżnić jednoznacznej przyczyny. Istnieje teoria hormonalna, według której nadmiar estrogenów, przy jednoczesnym niedoborze progesteronu, powoduje rozszerzalność naczyń krwionośnych w ciele kobiety, a w związku z tym gromadzenie się wody w przestrzeniach międzykomórkowych. Zachodzące wówczas zmiany powodują powstawanie guzków.

Teoria krążeniowa mówi, iż kondycji tkanki łącznej nie pozostaje obojętny tryb życia, a dokładniej przeszkody z jakimi muszą mierzyć się układ żylny i limfatyczny kończyn dolnych. Przebywanie w jednej pozycji przez długi okres czasu, noszenie obcisłych ubrań, długie kąpiele w gorącej wodzie, częste trzymanie nóg w okolicy źródła ciepła oraz długotrwałe opalanie to czynniki, które odgrywają rolę w  powstawaniu i rozwoju cellulitu. Powyższe czynniki powodują ucisk pobliskich naczyń krwionośnych i ograniczenie przepływu limfy tworząc zastoje.

Stosowanie zasad prewencji pierwotnej oraz wtórnej daje spore szanse na ograniczenie rozwoju lipodystrofii.

Sposoby na cellulit

Sposobów radzenia sobie z cellulitem jest kilka, jednak najskuteczniejszym jest wielokierunkowa profilaktyka.

Ogromne znaczenie ma …aktywność fizyczna. Czynny trening aerobowy powoduje lepsze ukrwienie i  dotlenienie tkanek, a w ten sposób pozwala on na przyspieszenie przemiany materii w komórkach oraz lepsze zaopatrzenie tkanek w substancje odżywcze. Uzupełnieniem treningu powinno być stałe wprowadzanie składników aktywnych wspomagających przepływ chłonki oraz zapobiegających zastojom limfatycznym w tkankach. Wskazane produkty to między innymi: arnika górska oraz wyciągi z kasztanowca zwyczajnego, bluszczu pospolitego, nostrzyka żółtego czy miłorzębu japońskiego.

Nie wszyscy lubią wysiłek fizyczny, ale praca nad ciałem nie musi być trudna. Alternatywą są metody mechaniczne, które w  równie dobry sposób mogą ujędrnić obszary objęte cellulitem. Należą do nich m. in. masaż bańką chińską, fala uderzeniowa oraz drenaż limfatyczny mechaniczny, jak również ręczny. Zastosowanie kompresji i podciśnienia oraz techniki stosowanych w masażu w znaczący sposób przyczynia się do odprowadzenia złogów tłuszczowych. Działanie masażu przyspiesza rozbicie, rozdrobnienie komórek tłuszczowych dając możliwość szybszego usuwania płynów międzykomórkowych, a co za tym idzie spalania i wydalenia tychże komórek przez organizm. Bodźce fizyczne podczas masażu wpływają na prawidłową pracę fibroblastów, które w dużej mierze odpowiadają za produkcję elastyny i kolagenu.

Czy to już wszystko? Nie. Wszystkie metody mechaniczne zastosowane w celu ujędrnienia rejonów ciała objętych cellulitem potrzebują odpowiedniej, zróżnicowanej diety ubogiej w tłuszcze, węglowodany i sól oraz dużej podaży błonnika. Istnieje szereg roślin i substancji wspomagających przepływ chłonki w naczyniach limfatycznych, pobudzających metabolizm tłuszczowy oraz wygładzających skórę.   Należą do nich m.in.: ekstrakt z bluszczu pospolitego, arniki górskiej, skrzyp polny, żeń-szeń, werbena pospolita, kofeina, jak również teofilina obecna w liściach herbaty. Kluczowe jest również nawodnienie organizmu. Zaleca się picie 2-3  litrów płynów dziennie, taka ilość pozwoli na utrzymanie efektów terapii tkankowej.

Bibliografia

Załęska-Żyłka I., Cellulit jako problem medyczny. Problemy Higieny i Epidemiologii 2008, 89, 4, s. 487-491.

Tybur M., Piotrowska A., Antycelulitowe substancje pochodzenia roślinnego. Medyczne aspekty kosmetologii i dietetyki, Lublin 2018, s.79-90.