Dlaczego papieże w XVI wieku nakładali bardzo surowe restrykcje na twórców tzw. avvisi, uważanych za pierwowzory dzisiejszej prasy? Odpowiedzi na to pytanie szukają dr hab. Andrzej Adamski, prof. WSIiZ, dr Barbara Przywara oraz dr Sylwia Przybyło w artykule pt. „The Church’s Attitude to the means and philosophy of communication in the 9th and 16th centuries: courage and trust versus escape and censorship”, opublikowanym na łamach półrocznika “Konštantínove listy/Constantine’s letters”.
Artykuł jest interdyscyplinarny. Dotyczy obszaru badań nad komunikacją i mediami, religią i historią. Autorzy analizują dokumenty papieskie wydane w XVI i XVII wieku, które dotyczyły rozpowszechniania tzw. avvisi – odręcznych pism efemerycznych, powszechnie uważanych za pierwowzory współczesnej prasy. W publikacji postawiono hipotezę, że ówczesna krytyka avvisi opierała się głównie na doraźnej potrzebie politycznej, natomiast argumenty o charakterze teologicznym miały mniejszy wpływ na te działania. Niemniej jednak taką postawę należy uznać za regresywną. Autorzy zestawiają ją z diametralnie różnym podejściem do kwestii komunikacji, które Kościół przedstawił w odniesieniu do misji św. Cyryla i Metodego. Odważna i pełna zaufania postawa inkulturacji oraz traktowanie języka ludów słowiańskich jako pełnoprawnego narzędzia komunikacji religijnej pozwoliły na skuteczniejszą działalność misyjną.
„Konštantínove listy/Constantine’s letters” to czasopismo, które w wykazie Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego otrzymało 100 punktów. Artykuł można przeczytać w całości online TUTAJ.
